De ki: ‘Allah bizi hidayete erdirdikten sonra topuklarımız üzerinden geri dönüp bize fayda vermeyen ve zarar vermeyen Allah’tan başka şeylere mi çağıralım! Şeytanların o büyülediği kimse gibi ki, yeryüzünde şaşkın haldedir; onun arkadaşları: ‘Hidayete bize gel’ diye onu çağırıyorlar.’ De ki: ‘Şüphesiz hidayet Allah’ındır ve o hidayet verendir ve âlemlerin Rabb’ine teslim olmamız bize emredildi.’ (*71)
قُلْ أَنَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰ أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللَّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۖ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ
﴿٧١﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi