Güven yahut korkudan dolayı bir emir onlara geldiği zaman onu yayarlar, şayet Rasul’e ve onlardan emir sahiplerine onu getirselerdi, onlardan, onu araştırıp bulan kimseler elbette bilirlerdi. Allah’ın lütfu ve rahmeti üzerinizde olmasaydı, elbette -pek azınız müstesna-şeytana tâbi olurdunuz.
وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَىٰ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ ۗ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا
﴿٨٣﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi