Varlık sahibi olan, o varlığından nafaka versin ve kendisine rızkı aleyhine takdir olunan kimse, o durumda Allah’ın ona verdiği şeylerden nafaka versin. Allah, bir nefsi, ona verdiği şeyden başkasıyla mükellef tutmaz; Allah, bir zorluktan sonra bir kolaylık yaratacaktır. (*7)
لِيُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ ۖ وَمَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ ۚ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا
﴿٧﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi