Nikâh çağına (Beleğunnikahe) ulaşıncaya kadar yetimleri deneyin, artık şayet onlarda bir olgunluk (rüşt) fark ederseniz, hemen onların mallarını kendilerine ödeyin; büyüyecekler diye israf ile (*6) hemen yemeyin. Zengin olan, uzak dursun; fakir olan kimse, o durumda uygun şekilde yesin. Kendilerine mallarını hemen ödediğiniz zaman yanlarında o halde şahit bulundurun; hesap görücü olarak da Allah yeter. (**6)
وَابْتَلُوا الْيَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَن يَكْبَرُوا ۚ وَمَن كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ وَمَن كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا
﴿٦﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi