Tefrikaya düşmeleri başka değil, onlara ilim geldikten sonra aralarındaki aşırı isteklerindendir (*14) ve şayet Rabb’inden, belli bir süreye kadar önceden verilmiş bir söz olmasaydı, onlar arasında hüküm verilirdi. Şüphesiz onlardan sonra Kitab’a varis olanlar, ondan şüphe içindedirler, kuşkulanıyorlar. (**14)
وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ
﴿١٤﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi