De ki: ‘Şayet ben dalalete düşersem, o halde şüphesiz nefsimin aleyhine dalalete düşerim ve şayet hidayete ermişsem, işte (o), Rabb’imin bana vahyettiği sayesindedir. Şüphesiz O, İşiten’dir, yakındır.’ (*50)
قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَىٰ نَفْسِي ۖ وَإِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَبِّي ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ
﴿٥٠﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi