Bunun üzerine Rabb’i onu güzel bir kabulle kabul etti; (*37) güzel bir bitki gibi onu yetiştirdi ve Zekeriya’yı ona kefil kıldı. Her ne zaman Zekeriya, mihraba onun yanına varsa, yanında bir rızık bulurdu. ‘Ey Meryem, bu sana nereden?’ deyince ‘O, Allah katından; şüphesiz Allah, dileyen kimseye hesapsız rızık verir’ derdi. (**37)
فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَـٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ۖ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ
﴿٣٧﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi