Bir zaman İmran’ın hanımı demişti ki: ‘Rabb’im, doğrusu ben, karnımda olanı hür olarak adadım, böylece benden kabul buyur; şüphesiz sen İşiten, Bilen Sensin.’ (*35)
إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي ۖ إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
﴿٣٥﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi