Şayet bir Kur’an ki, onunla dağlar yürütülse yahut onunla yerküre yarılsa yahut onunla ölüler konuşturulsa, bununla beraber (yine) emir, tümüyle Allah’a aittir. İman eden kimseler, ümitsizliğe mi düştüler; şayet Allah dileseydi, (*31) bütün insanlara elbette hidayet verirdi. İnkâr eden kimselere, yaptıkları nedeniyle bir felaket onlara isabet eder yahut onların yurtları yakınına iner, nihayet Allah’ın vaadi tamamlanacaktır, şüphesiz Allah, vaadinden dönmez. (**31)
وَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَىٰ ۗ بَل لِّلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعًا ۗ أَفَلَمْ يَيْأَسِ الَّذِينَ آمَنُوا أَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعًا ۗ وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُوا قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِيبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّىٰ يَأْتِيَ وَعْدُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ
﴿٣١﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi