Medine halkının ve onların çevresindeki Bedevi Arapların, doğrusu Allah’ın Rasulü’nden geri kalmaları ve kendi nefislerini onun nefsine tercih etmeleri mümkün değildir. (*120) Bu, şüphesiz onlara, Allah yolunda bir susuzluk, bir yorgunluk, bir açlık isabet etmesin ki, kâfirleri öfkelendirecek bir yere ayak basmasınlar ki ve düşmana karşı bir başarı elde etmesinler ki onunla onlara salih bir amel yazılmasın. Şüphesiz Allah, Muhsinlerin mükâfatını zayi etmez. (**120)
مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الْأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُوا عَن رَّسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
﴿١٢٠﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi