Musa, kararlaştırdığımız vakit için kavminden yetmiş adam seçti; ne zamanki onları sarsıntı tuttu, (*155) dedi ki: ‘Rabb’im, şayet dileseydin daha önceden onları ve beni helak ederdin, bizdeki beyinsizlerin yaptığından dolayı bizi helak mı edeceksin? Doğrusu o, Senin imtihanındır, onunla dilediğin kimseyi saptırırsın, dilediğin kimseyi hidayete iletirsin; Sen bizim velimizsin, bizi bağışla, bize merhamet et ve Sen bağışlayanların en hayırlısısın.’ (**155)
وَاخْتَارَ مُوسَىٰ قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِّمِيقَاتِنَا ۖ فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُم مِّن قَبْلُ وَإِيَّايَ ۖ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّا ۖ إِنْ هِيَ إِلَّا فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَاءُ وَتَهْدِي مَن تَشَاءُ ۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۖ وَأَنتَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ
﴿١٥٥﴾
Dipnotlar:
Yer işaretiniz eklendi