Fatır Suresi, (32-45. ayetler)

Yüce Allah (cc) indinde insanlar üç sınıfa ayrılacaklardır
Yüce Allah (cc), kullarını yaratmış, onları dünya hayatına göndermiş, onlara irade vermiş, dünya hayatında söyleyip yaptıklarına göre kullarını değerlendirecek ve herkese hak ettiği karşılığı tastamam verecektir.
Yüce Allah (cc) indinde hiçbir insanın, diğer bir insana üstünlüğü olmadığı gibi hiç kimse de O’nun yanında özel bir statüye sahip değildir. İnsanlar, dünyada düşünce, söz ve yaptıkları amellere göre Rab’leri yanındaki durumlarını belirleyeceklerdir.
İnsanlar, düşünce, söz ve fiillerinin kendilerine kazandırdığı sevap ve günahlara göre Kıyamet günü üç sınıfa ayrılacaklar. Bu sınıflama, insanların kendilerine verilen Kur’an’a yaklaşımlarına, Kur’an doğrultusundaki söylem ve fiillerine göre yapılmaktadır.
32- Sonra kullarımızdan seçtiğimiz kimselere Kitab’ı miras verdik, böylece onlardan nefsine zulmeden ve onlardan doğru giden ve onlardan, Allah’ın izni ile hayırlarda öne geçen var. İşte o, büyük lütuftur.
Yüce Allah (cc), Hidayet rehberi Kur’an’a uyulmasını emretmiş, hangi nedenle olursa olsun, Kur’an’ın dışında hareket edilmesini yasaklamıştır. Kur’an’ı kabul etmeyip küfre düşerler, Kur’an’ın bir kısmını alıp bir kısmını terk edenler, hevalarına göre ayetleri tevil edenler, Rab’lerine isyan etmiş, Hak’tan sapmış, küfür ve şirke düşmüştür.
Her türlü aşırılığı kabul etmeyen yüce Allah (cc), kullarına gönderdiği Kur’an’a muhatap olan kullarını üç grupta zikretmiştir. Bunlar, Kur’an’a sırt dönüp nefislerine zulmedenler, orta yolda gidenler ve Rab’lerinin izni ile hayırda öne geçenlerdir.
Zalimler
Kur’an’da, zalimlerin kimler oldukları ve zalim olma nedenleri apaçık şekilde belirtilmiştir. Zalim sıfatı Kur’an’da, kâfirlere, müşrik, münafık, fasık ve mürtetlere verilmiştir.
Zulüm, insanlığı ifsat eden çok büyük bir kötülüktür; bu nedenle yüce Allah (cc), Mü’minlere olan rahmetinden dolayı hemen her konu ve durumda zalimlere dikkat çekmekte Mü’minleri, zalim olmaktan sakındırmaktadır.
“Ey iman eden kimseler, babalarınızı ve kardeşlerinizi, şayet imana karşı küfrü seviyorlarsa, veliler edinmeyin; sizden kim onları veli edinirse işte onlar, zalimler onlardır.” (Tevbe, 23)
Bu açık uyarılar iman edenleri, her konu ve durumda dikkatli olmaya davet etmekte onlardan, yaptıkları işlerde daha duyarlı olmalarını istemekte, aksi halde zalimlerden olacaklarını bildirmektedir. Çünkü zalimler, asla iflah olmazlar.
Zulüm, hak sahibine hakkını vermemek şeklinde özetlenebilir; yüce Allah’a ait olan sıfatları, bilerek ya da bilmeyerek başkalarına vermek, onların da yüce Allah (cc)’ın bazı sıfatlarına sahip olduklarını ya da olabileceklerini düşünmek şirk ve zulümdür.
“Kendisine bir delil indirmediği şeyleri Allah’a ortak koşmaları sebebiyle inkâr eden kimselerin kalplerine korku düşüreceğiz ve onların barınakları ateştir, zalimlerin ağırlanacakları yer ne kötüdür.” (Al-i İmran, 151)
Kur’an birçok ayetinde, nefislerine zulmedenlerden söz eder, zalimleri, Rab’lerine şirk koşup isyan edenler, insanlara ve kendi nefislerine zulmedenler olarak sınıflandırır. Tüm zalimler cehennemliktirler, orada ebedi olarak kalacaklardır.
İnsanların, maddi ve manevi haklarını gasp ederek yüce Allah’a yönelmelerine, Tevhidi esasları gizleyerek insanların bu gerçeklerden haberdar olmalarına engel olmak, dini duygularını, maddi imkânlarını haksız yere almak, infak etmemek zulümdür.
“Ancak o zulmeden kimseler, onlara o söyleneni başka bir sözle değiştirdiler; bu yüzden o zulmeden kimseler üzerine -fasıklardan olmaları nedeniyle-gökten ceza indirdik.” (Bakara, 59)
Yaradılışın temel gayesi kulluktur; Rab’lerine kulluk yapanlar, dünyada huzur ve mutluluk içerisinde zilletten uzak, onurlu ve şerefli, Ahirette, Rab’lerinin rızasını kazanmış olarak ebediyen nimet cennetlerde mutludurlar. Rab’lerine kulluğu terk edenler, dünya hayatlarında kula kulluk ederek zillet içerisinde olacaklar, Ahirette ise ebedi olarak cehenneme gireceklerdir. İşte onlar, nefislerine zulmeden zalimlerdir.
“Onlar için cehennemde bir yatak onları çevreleyecek, bayılacaklar; zalimleri işte böyle cezalandırırız!” (A’raf, 41)