“Gördün mü arzusunu ilah edineni,
onun üzerine sen mi bekçi olacaksın!”
(Furkan, 43)
Yüce Allah buyurur, hevasına uyanlar,
Hakka tabi olmazlar, hep şeytana kanarlar,
Kuruntular aldatır, Kur’an’a uymaz onlar,
Hevalarına uyar, Hak yolundan saparlar.
Kendi arzularını ilah edinen kimse,
Haktan yüzçevirmiştir uymuş adi bir nefse,
Ne anlatırsan anlat kulak vermez Hak sese,
Arzularına uyan sırtın döner herkese.
Böyle kimseler için ne anne var ne baba,
Ne eş ne çocuk tanır ne de yakın akraba,
Yola getirmek için boşa harcanır çaba,
O aklını kitlemiş, koymuş çelik dolaba.
Hevasını tek ölçü kabul eden kişiler,
Boş kuruntu peşinde ömrü sürünür gider,
Dünyada hep huzursuz, kendine yazık eder,
Tevbe etmez dönmezse ömrünü eder heder.
Hevasına uyana, şeytan musallat olur,
Hayatını mahveder, sonu da berbat olur,
Böyle devam edenin, günahı kat kat olur,
Rabb’ine isyanıyla kendini narda bulur.
Hevasına uyanın, boştur ibadetleri,
Samimi değil onun, din hakkında sözleri,
Boşa söylemiş olur o döktüğü dilleri.
Rabb’ine dua etse boşta kalır elleri,
Müslüman olan kimse, hevasına uyamaz,
Bireysel ve toplumsal bir başına olamaz,
Kur’ani hükümleri bir kenara bırakmaz,
Ancak Kur’an’a uyar, onun dışına çıkmaz.
Ramazan Yılmaz: 2015.07.18
Bir yanıt yazın