KURTULUŞUN TEK YOLU, VAHİY

“İşte bunlar, Allah’ın kendilerine nimet verdiği nebilerden, Âdem ve Nuh ile beraber (gemide) taşıdıklarımız soyundan, İbrahim ve İsrail (Yakup) soyundan, hidayet verdiğimiz ve seçtiğimiz kimselerdendir. Onlara, Rahman’ın ayetleri okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı.” (Meryem, 58)

 

Miras kaldı bu Sünnet ta Hz. Âdem’den,

Vahiydi geliyordu âlemlerin Rabb’inden;

Reddetti kimileri, çok azdı kabul eden,

Mekânı cehennemdir ayetleri reddeden.

xxx

Vahye kulak verenler, ererler saadete

Şifa bulup girerler çok yüce bir rahmete,

Rabb’ini razı edip girecektir cennete,

Nefsini teslim eden o Kur’ani nimete.

xxx

Okuyup da geçilmez bu yüce vahyi celil,

Bütün insanlık için yol gösterici delil,

İndirmiştir bu vahyi en yüce olan Halil,

Başka delil arama yalnızca bu vahyi bil.

xxx

Kimisi ayetleri görmüştür çok yetersiz,

Vahyi yetersiz gören biçare ve beyinsiz,

Bulacak belasını kalır zavallı fersiz

Yarı yolda kalacak hem şaşkın hem çaresiz.

xxx

Âdem’den sonra vahiy, geldi Hz. Nuh’a,

Ne bekliyorsun gafil, ey zavallı sen daha

Vahyi yaşamak için bul kendine bir saha

Bulamazsan cihad et kavuş hemen felaha.

xxx

Dön de Rabb’ine yalvar, her zaman dualarda,

Huzur bulmak istersen uyuma yataklarda,

Teheccüd namazı kıl gece ıssız zamanda,

Çünkü kurtuluş vardır okuduğun Kur’an’da.

xxx

İnsanlar için Kur’an şifa kaynağı ilaç,

Küfrü inkâr ederek kalbini Kur’an’a aç,

Bütün batıl şeylerden, hurafeden hemen kaç,

Sakın Kur’an’dan başka bir şeye olma muhtaç.

xxx

Yüce Rabb’e yöneldi dost Hz. İbrahim,

Taviz vermedi küfre karşı çıktı her daim,

Kalbi imanla doldu, olmuştu tam mutmain,

Seçilmişti peygamber dost Hz. İbrahim.

xxx

Rabb’ine dost olanlar, olurlar mı hiç pişman,

İsterse alem olsun tümden kendine düşman,

Hak dostu olan mü’min, küfre verir mi aman,

Halil İbrahim gibi cihad eder her zaman.

xxx

İbrahim’i bizlere örnek gösterdi Rabb’i,

Mü’min olan bir insan olmaz mı ona tabi,

Küfre karşı çıkacak tıpkı İbrahim gibi

Tağutu inkâr etti çünkü o büyük nebi.

xxx

Rabb’imize güvenip çıkalım hep ortaya,

Hiç fırsat vermeyelim sinsi şeytan Batıya,

Kazıyalım kökünü tekrar tutmasın maya,

İslâmi esasları yayalım tüm dünyaya.

xxx

Yeryüzünde fitneden hiç eser kalmayınca,

Hâkimiyet yalnızca yüce Rabb’in olunca,

Zulüm tümden kalkacak, Hak ortaya çıkacak,

Mü’min kimse o zaman ulaşacak amaca.

xxx

Kur’an bize diyor ki, küfre boyun eğmeyin,

Küfrü yumuşak görüp sakın taviz vermeyin,

Çoluk, çocuk ve eşim, malım vardır demeyin,

Bunlar Rabb’in lütfudur kendinizden bilmeyin.

xxx

Malı veren Allah’tır, O’dur sizden alacak,

Bir gün sizden bu malın hesabını soracak,

Hesabını vermeyen cehennemde yanacak,

Sana son pişmanlığın ne faydası olacak.

xxx

Öyleyse dön Rabb’ine, ayetlere kulak ver,

Uyma nefsine diye Kur’an veriyor haber,

Sen safını netleştir olma sakın derbeder,

Şu üç günlük dünyada kendini etme heder.

xxx

Bütün bu gerçekleri bildirdi Muhammed’e,

İsa’dan sonra gelen güzel örnek Ahmed’e,

İnsanlığa gereken her şey var ayetlerde,

Hiçbir şey eksik değil o Kur’ani Kerim’de.

xxx

Kur’an insanlar için vazgeçilmez tek çare,

Sunmuş yüce Rabb’imiz bu Kur’an’ı bizlere,

Yönelirse insanlar Tevhidi gerçeklere,

Huzur o zaman girer bunalımlı kalplere.

xxx

İnsanı yaratan Rab doğru yolu bildirmiş,

Ta Hz. Âdem’den başlayarak göndermiş

İnsanlık yararına ayetleri indirmiş,

Yüce Allah bu yola Sünnetullah’tır demiş.

xxx

1 Mart 1993/Ankara

Ramazan Yılmaz: 2017.03.03